lunedì 14 maggio 2012

Il censore Fulvio Flacco devasta il tempio di Giunone Lacinia

Il censore Fulvio Flacco devasta il tempio di Giunone Lacinia. Livio (versione 31 pagina 282 del libro Corso di lingua latina per il biennio unità 14-25)+



Q. Fulvius Flaccus censor aedem Forunae equestris, quam in Hispania praetor bello Celtiberico voverat, faciebat enixo studio, ne ullum templum Romae amplius aut magnificentius esset. Ratus magnum ornatum ei templo adiecturum, si tegulae marmoreae essent, profectus in Bruttios, aedem Iunonis Laciniae ad partem dimidiam detegit, ratus id satis fore ad tegendum, quod aedificaretur. Naves paratae fuerunt, quae tollerent atque asportarent. Postquam censor rediit, tegulae expositae denavibus ad templum portabantur Quamquam silebatur, unde essent, tamen celari non potuit. Fremitus igitur in curia ortus est; ex omnibus partibus postulabatur ut consules eam rem ad senatum referrent. Ut veroarcessitus in curiam censor venit, multo infestius singuli universique praesentem lacerabant. Cum, priusquam referretur, appareret quid sentirent patres, in unam sententiam omnes ierunt, ut tegulae reportandae in templum locarentur piaculariaque Iunoni fierent. 


Il censore Q. Fulvio Flacco con grande operosità costruiva il tempio della Fortuna Equestre, che in Spagna da pretore aveva promesso nella guerra Celtiberica, affinché non vi fosse alcun tempio più grande o più splendido a Roma. Affinché aggiungesse un grande ornamento nel tempio con tegole in marmo, giunse nel Bruttio, dove scoperchia per metà il tempio di Giunone Lacinia, pensando che ciò fosse abbastanza per ricoprire il tetto che veniva costruito. Furono preparate le navi che le preparassero e le portassero via. Dopo che il censore tornò, le tegole venivano portate al tempio. Anche se non si diceva da dove venissero, tuttavia non si poté nascondere. Perciò nel senato nacque il tumulto; Da ogni parte si chiedeva che i consoli portassero la questione in senato. In verità appena il censore, convocato in senato, entrò, molto più ostilmente lo oltraggiarono di persona sia singolarmente sia collettivamente. Poiché era chiaro cosa pensassero i senatori, all'unanimità decisero che si facessero riti espiatori in onore di Giunone

Nessun commento:

Posta un commento